Ολιγολογίες...

Παρακολουθώντας και βιώνοντας την εξέλιξη των γεγονότων στην πολύπαθη Χώρα μας, σκέφτομαι ότι, τελικά, δεν καταφέραμε να αποφύγουμε τη μοίρα των Επιγόνων, διαλύοντας αυτά που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας. Και έτσι, καταλήξαμε να έχουμε κυβερνήτες που αρέσκονται στην κατ' ευφημισμόν πολιτική. Δηλαδή, σαν τους θαλασσοπόρους του παρελθόντος που ονόμασαν την τρικυμιώδη Μαύρη Θάλασσα, Εύξεινο Πόντο και τον άγριο Ωκεανό, Ειρηνικό, για να τους εξευμενίσουν , αποκαλούν για παράδειγμα: το ξεπούλημα, αξιοποίηση... Πάντως ο Ξέρξης, όταν εξεστράτευσε εναντίον της Ελλάδος το 480 π.Χ δεν κάθισε να σκάσει και να αλλάξει όνομα στον Ελλήσποντο, που λόγω τρικυμίας, γκρέμισε τις γέφυρες που έφτιαξε για να τον περάσει, και έπνιξε τα καράβια του, απλά τον μαστίγωσε που δεν υπάκουσε στις διαταγές του... Σαν να τον βλέπω τώρα, στην αντίπερα όχθη, μαζί με τις ορδές του να κραδαίνουν τα μαστίγια... Α.Χ.

"Απέκαμα! Αλλ’ όμως θα παραμείνω στη χαλάστρα, μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής μου και ας κινδυνεύσω να χαθώ…" Ιωάννης Καποδίστριας ( 1776-1831 ) Έλληνας διπλωμάτης και πολιτικός. Διετέλεσε πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της Κέρκυρας (Capo d’Istria), ήταν κόμης και διετέλεσε γραμματέας της Ιονίου Πολιτείας. Με την κατάληψη των Επτανήσων από τους Γάλλους αποσύρθηκε και εντάχθηκε στη ρωσική διπλωματική υπηρεσία όπου ανέλαβε σημαντικές θέσεις. Έλαβε μάλιστα μέρος στο συνέδριο της Βιέννης με το οποίο συστάθηκε η Ιερά Συμμαχία (και από όπου χάρη σε αυτόν αποκλείστηκε η Οθωμανική Αυτοκρατορία). Κατόρθωσε να αναδειχθεί σε υπουργό εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας από το 1815 έως το 1822, οπότε και υποχρεώθηκε σε παραίτηση λόγω της επανάστασης του 1821. Το 1827 η Εθνική Συνέλευση της Τροιζήνας τον επέλεξε πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας, θέση από την οποία συγκρούστηκε με τους τοπικούς αξιωματούχους με αποτέλεσμα την δολοφονία του στ

"Στις 24 Ιουνίου 1793 ψήφισε η Συμβατική Συνέλευση το σύνταγμα της Πρώτης Γαλλικής Δημοκρατίας. Αποφασίστηκε να τεθεί σε ισχύ με την πρώτη περίοδο ειρήνης. Αντιθέτως η αντιεπαναστατική συσπείρωση των Ευρωπαίων ηγεμόνων προκάλεσε ρήξη στο εσωτερικό μέτωπο της Γαλλίας. Εκδηλώθηκαν φιλοβασιλικές εξεγέρσεις. Για την αντιμετώπιση της κρίσης σχηματίστηκε με την συγκατάθεση της Συμβατικής Συνέλευσης η Επιτροπή Κοινής Σωτηρίας, με επικεφαλής αρχικά τον Δαντόν και στη συνέχεια, από τις 27 Ιουλίου 1793 ως τις 27 Ιουλίου 1794, το Ροβεσπιέρο. Τα δήθεν μέτρα για την αντιμετώπιση της κατάστασης στράφηκαν όχι μόνο εναντίον των αριστοκρατών και των μετριοπαθών πολιτικών, αλλά και κατά των μεγαλοαστών. Με βίαια μέσα εξουδετερώθηκαν όσοι θεωρήθηκαν ύποπτοι για υπονόμευση της Επανάστασης στο εσωτερικό. Η περίοδος αυτή ονομάστηκε Τρομοκρατία και κατά την διάρκεια της περιόδου αυτής θανατώθηκαν πάνω από 35.000 άνθρωποι. Τα μέτρα αυτά αλλά και άλλες υπερβολές της Επιτροπής Κοινής Σωτηρίας δημιούργ

Για να μην έχετε αυταπάτες, από αρχαιοτάτων χρόνων, αυτό συμβαίνει στις πολυπολιτισμικές κοινωνίες: " Η μετακίνηση γηγενών πληθυσμών ως μέτρο πρόληψης και καταστολής ή γενικότερα ως μέτρο που εξυπηρετεί την κρατική