Περί τουρκόσπορων

Της Α. Χ. 
Περί τουρκόσπορων
Τώρα τελευταία ακούω πολλά και διάφορα για τους Μικρασιάτες πρόσφυγες που τους έλεγαν τουρκόσπορους.
Ως απόγονος Μικρασιατών έχω να πω ότι, δεν αισθάνομαι ότι είμαι τουρκόσπορος, γιατί ποτέ

ούτε οι γονείς μου, αλλά ούτε ο παππούς και οι γιαγιάδες μου έβλεπαν τους εαυτούς τους , ως τουρκόσπορους.
Και ο παππούς μου δεν αφαίρεσε από το επώνυμό του το Χατζή, όπως ακούω και διαβάζω διάφορους απογόνους προσφύγων να λένε ότι , οι πρόγονοί τους άλλαζαν το επώνυμό τους για να μην τους βάλουν τη ταμπέλα του πρόσφυγα. Αντίθετα το θεωρούσε τιμή του.
Ο παππούς και η γιαγιά μου, από τα Μύλασα από τη πλευρά του πατέρα μου, μου έλεγαν για τη φρίκη του διωγμού και τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν μέχρι να φτάσουν σε καταυλισμό στις Τζιτζιφιές όπου ο κόσμος πέθαινε από το Δάγκειο πυρετό.
Η γιαγιά από την Αλικαρνασσό, από την πλευρά της μητέρας μου που δεν έτυχε να τη γνωρίσω εν ζωή, ήταν πιο τυχερή, πέρασε κατ’ ευθείαν στη Σάμο και γλύτωσε από επιπλέον βάσανα. Προσωρινά, γιατί αργότερα έζησε ένα δεύτερο ξεριζωμό, αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία...
Αυτά μου έλεγαν ο παππούς και η γιαγιά, εκεί στις Τζιτζιφιές, δίπλα στις προσφυγικές κατοικίες που έστησαν το σπιτικό τους, εκεί που γεννήθηκα, με νοσταλγία για το τόπο που άφησαν πίσω, που ,τελικά, χάθηκε στις στάχτες, και με πικρία για τον ελληνισμό που ξεριζώθηκε τόσο άδικα από τη Μικρά Ασία.
Στάθηκαν στα πόδια τους, πολλές οι δυσκολίες, αλλά αγάπησαν τον τόπο αυτό και ρίζωσαν εδώ!
Με έμαθαν να μην συγκρίνω τα ανόμοια, να μην κολλάω ταμπέλες, και να μην ανοίγω πληγές που έχουν κλείσει, γιατί οι συνήθειες αυτές, από όπου και αν προέρχονται, δημιουργούν διχασμό... Α.Χ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο